Ontmoetingen die me verwonderen
Ontmoetingen die me verwonderen
Voor mij zijn dat ontmoetingen, waarin je je inleeft in de ander en de ander in jou. Elkaar in de ander zien, elkaar voelen en herkennen. Je leeft als het ware voor even in de ander en de ander in jou. Voor even ben je één.
Onaangekondigd vallen ze uit de lucht als een cadeau dat zich vanzelf openbaart. Zomaar uit het niets zijn ze er ineens, ze zijn voorbestemd en hebben vaak een boodschap. Ik koester die ontmoetingen omdat ze zinvol en van waarde zijn. Ik vertel je graag over enkele ontmoetingen die mij afgelopen maand ten deel vielen.
Onlangs passeerde een vrouw, mij niet helemaal onbekend, die mij aansprak omdat ze de sedumplanten in de tuin van mijn nieuwe appartement mooi vond. Er ontvouwde zich in een tijdsbestek van vijftien minuten een diepgaand gesprek over belangrijke momenten in ons beider levens. We gaven elkaar de ruimte om een passage uit ons leven vertrouwelijk te delen en we werden ons bewust van de synergie ervan in een moment van kippenvel. We wisselden titels van boeken uit en spraken woorden van dank uit om vervolgens afzonderlijk verder te gaan.
Dezelfde tuin was er getuige van dat ik op een ander moment een mede-bewonend echtpaar op ons terras uitnodigde om verder te praten onder het genot van koffie en thee. Er ontspon zich een geanimeerd gesprek tussen twee echtparen die elkaar nog maar kort kennen waarbij de tijd vergeten werd en we meer en meer openstonden om naar elkaars vertrouwelijkheden te luisteren, kwetsbaar mooi. Uiteindelijk werd de koffie ingeruild voor een ander drankje en werd het avondeten als vanzelf uitgesteld.
En enkele weken geleden daarvoor maakte ik hernieuwd kennis met een vrouw die ik eind vorig jaar tijdens een schrijfretraite in een bezielend gesprek over wat wij gemeen hebben, had leren kennen. Opnieuw gingen we op in elkaars energie, vol van herkenning in wat wij met elkaar deelden. Een bijzondere ontmoeting waarin veiligheid de sleutel was tot een magisch samenzijn van gedachten en gevoelens van twee zielen die zich wonderlijk met elkaar verbonden voelen.
Ik hou van diepgang in ontmoetingen die me passen. Ik kan er door geroerd raken. Ze hebben een betekenis. Ik leer niet alleen die ander kennen maar ook mezelf. Mij wordt een spiegel voorgehouden waarin ik mezelf zie. Ontmoetingen die me verwonderen en dierbaar zijn.
Liefs
Guus
