Dankbaar voor een waardevolle ontmoeting

Soms ontmoet je iemand die - niet bij toeval - niet voor niets op je pad komt. Zo leerde ik op FB Heidi kennen en volgde een waardevolle briefwisseling. Het bracht haar bij mijn boek. Zij schreef mij erover. Woorden die ik dankbaar ontvang en graag deel op dit blog.

'Wat een mooi boek heb je geschreven!

Elke HSP’er zou dit boek moeten lezen. Echt waar! Wat een verrijking!

Heel mooi hoe je je eigen verhaal laat lezen door Maan! Heel mooi in het geheel verweven! Knap! Heel knap! Ook haar brief aan haar opi! Heel ontroerend!

Toen ik het boek uit had, heb ik direct het liedje ‘All I ask of you’ beluisterd. Ik was helemaal vergeten wat een mooi liedje dit is. En wat een mooie tekst. Ik had daar nooit eerder zo naar geluisterd. Ik verlies me nogal snel in de melodie van een liedje, eerder dan in de tekst, vandaar.

Wat een mooi mens ben jij! En wat een geluk hebben je vrouw, je kinderen en kleinkinderen. Wat een prachtig geschenk heb jij hen gegeven met je boek ‘Jij en ik, wij samen’ en met dit boek.

Jij hebt hen iets onbetaalbaars meegegeven! Iets wat ze voor de rest van hun leven zullen meedragen! Jouw warmte, jouw liefde voor hen, jouw pijnen, jouw verdriet, jouw gevoelens en emoties. Jouw kwetsbaarheid. En tegelijk geef je hen een heel belangrijke boodschap mee. Namelijk dat het oké is om je kwetsbaar op te stellen. Dat het zelfs meer dan oké is. Dat het levensbelangrijk is!

Ook het einde van je boek is heel mooi! De wereld waarin Maan leeft! Een droom voor alle HSP’ers. Hoe mooi zou het leven zijn. Niet alleen voor ons, HSP’ers, maar voor ieder die het moeilijk heeft, op welke manier ook. Mogen opgroeien in een wereld waar het helemaal oké is om anders te zijn, waar ieder gewoon ‘zichzelf’ kan zijn. Een heel mooi en hoopvol einde van een prachtig boek!

Dankjewel dat ik jouw boek mocht lezen!'

Heidi

Dankjewel voor je mooie woorden Heidi.


Twitter Facebook LinkedIn Volgen



Meer vraag ik niet van jou

Trauma’s: de puzzelstukken van het leven

Koesteren

Compassievermoeidheid

Vergeven